Nadat wij wel zo een tiental steppen vergeleken de afgelopen dagen in de kring, helemaal begrijpen hoe ze in elkaar zitten en van wat ze net gemaakt zijn,... was het tijd voor de: grote steppenrace!
Dat werd het althans voor de jongens... . Vele meisjes vonden de 'remp' toch net iets te spannend en kozen voor het parcours rond het voetbalveld of om te supporteren voor de jongens! Maar wij genoten er vooral van om allemaal samen buiten heel wat ritjes af te leggen!
En dan... na zo wat elk uur en bij elk geklop op de deur te vragen 'Is dat Marc?' was het moment eindelijk aangebroken!
De speaker heel luid... om te bellen naar Marc en hem te vertellen dat Sander toch wel wat ziekjes was. Het gegiechel was moeilijk onder controle te houden.... maar het plan lukte!
"Gaat het Sander?"
Sander: "Gefopt!"
Wij zongen ons liedje voor Marc enthousiast!
Oh wie verwende ons dit jaar?
dat was Marc, hij stond klaar!
Wat zouden wij doen zonder jou?
Wenen, wenen, in de kou!
Moeten wij dan niet voor jou duimen?
Marc jij verdient wel duizend pluimen!
Dit is een lied met een leuk refrein
Danku Marc om er steeds te zijn!
Lalalalalalalalalalala
Konden wij dan zonder hem in ‘t water?
Nee dat werd een grote flater!
en op uitstap elke keer?
Nee dat lukte ook niet meer.
Kon Marc dan echt goed mailtjes
sturen?
Ja, ook dat mocht wel eeuwig duren.
Wie stond er klaar bij de gebroken
teen?
Dat deed Marc als geen een!
Kon het kamp dan nog wel doorgaan?
Daar kon Marc niet aan weerstaan!
Kon hij het daar dan toch nog leiden?
Ja, Zelfs met de rolstoel rijden!
Hoe kreeg Marc dat toch voor elkaar?
Ook Anja stond voor ons klaar!
Zo, nu zijn wij bijna klaar
Danku marc voor dit mooie jaar!
Wij bedankten hem met een zelfgemaakt schilderij om 'boven zijn bed te hangen'. Wij gaven hem de 'dankuvlagjes' en heel wat tekeningen die wij tijdens het hoekenwerk voor hem maakten!
DANKJEWEL MARC, JE WAS EEN FANTASTISCHE KLASOUDER!!!
